رنگ قطعات پلاستیکی چیست؟
امروزه صنعت تولید قطعات پلاستیکی در ایران پیشرفت روز افزونی داشته است. لذا یکی از مشاغل نوپا در ارتباط با این صنعت، رنگ قطعات پلاستیک است و در همین راستا شرکت های بزرگ و کوچکی در ایران بوجود آمده که با شیوه ها و فنون جدید قطعات پلاستیکی از جمله قطعات پلاستیکی خودروها را رنگ آمیزی می کنند و یا رنگ های مورد نیاز شرکت های دیگر را تهیه و در اختیار آنها قرار می دهند. هدف همه ی این سازندگان رنگ ها تولید رنگ های با کیفیت و متنوعی است که رضایت و خشنودی مشتریان را جلب کند.
اهمیت رنگ قطعات
رنگ آمیزی یکی از ویژگی کالاها در هنگام تولید و فروش است. محصولات با توجه به نوع کاربری و نیاز مصرف کننده به رنگ آمیز خاص و متفاوت نیاز دارند. رنگ آمیزی قطعات پلاستیک می بایست کاملا تخصصی انجام گیرد تا قطعات پلاستیکی و پلیمری رنگی با کیفیت به دست مشتریان برسد.
رنگ قطعات پلاستیکی با قطعات فلزی متفاوت است زیرا میزان سطحی هدایت الکتریکی و گرمایی در فلزات بسیار به هم نزدیک است اما این ویژگی ها در پلاستیک ها متفاوت است. برای افزایش کیفیت پوشش دهی قطعات پلاستیکی می بایست علاوه بر انتخاب درست و مناسب از نوع رنگ زیر سازی و آماده سازی سطح مورد نظر نیز پرداخت.
در قطعات پلاستیکی از چه رنگ هایی استفاده می شود؟
در قطعات پلاستیکی رنگ های مختلفی استفاده می شود که این رنگ ها شامل: رنگ های وارداتی، ترکیبی و خاص هستند و توسط فرآیند پاشش روی سطوح پلاستیکی پاشیده می شود و حتی می توان در صورت نیاز، از طریق لیزر و چاپ روی سطوح ناصاف پاشیده شوند.
یکی از روش های رنگ آمیزی قطعات پلاستیکی الکترواستاتیک کوره ای است. نوع رنگ های بکار رفته در این روش عبارتند از: اپوکسی، پلی استر، اپوکسی-پلی استر و پلی اتن . مدل رنگ ها به این صورت است که می تواند مات و براق یا متالیک یا چکشی، چرمی و سمباده ای باشد. این روش ممکن است بصورت پاشش داخل آبشار و پخت داخل کوره و آون باشد.
پنج نکته ای که باید قبل از رنگ آمیزی قطعات پلاستیکی بدانید؟
رنگ کردن قطعات پلاستیکی باید از مهارت و تکنیک خاص خود برخوردار باشد زیرا در غیر این صورت رنگ روی قطعات سر می خورد یا دلمه میشود و یا اینکه رنگ بعد از خشک شدن پوسته پوسته میشود بنابراین برای این کار می بایست از اسپری های رنگی که چسبندگی مناسبی دارند استفاده کرد.
و اما نکاتی که باید هنگام رنگ کردن قطعات پلاستیک رعایت کرد عبارتند از:
شستشوی قطعات پلاستیکی و رفع هر گونه آلودگی از روی قطعات
خشک کردن قطعات پلاستیکی
پاشش یکنواخت رنگ روی قطعات با استفاده از کابین ایزوله
انتخاب سیستم بازیافت و کوره مناسب و اتوماتیک جهت پخت رنگ با دمای مناسب و سپس انتقال قطعات با حرکتی منظم و پیوسته که در طول مسیر آسیبی به قطعات وارد نشود.
در رنگ آمیزی قطعات و اسباب بازی های رنگی هنگام ساخت همان موقع که با دستگاه تزریق پلاستیک را می سازند رنگ را به دانه های مخصوص پلاستیک اضافه می کنند البته به نسبتی معین داخل دستگاه تزریق می ریزند و به همین ترتیب قطعه ی پلاستیکی به همان رنگ تزریقی ساخته می شود.
مراحل انجام
قبل از هر گونه رنگ آمیزی باید نوعی رنگ مناسب با قطعه پلاستیکی را انتخاب کرد. برای این کار سه گزینه وجود دارد رنگ آکریلیک، رنگ انامل و لاک ناخن. نوع رنگ در رنگ آمیزی لوازم و قطعات پلاستیکی خودرو با قطعات فلزی آن متفاوت است و برای رنگ آمیزی قطعات پلاستیک می بایست از مواد اولیه ی متفاوتی استفاده کرد. قطعات فلزی رنگ پذیری بیشتری نسبت به قطعات پلاستیکی دارند زیرا انرژی سطحی فلز نسبت به پلاستیک بالاتر است.
تمیز کاری سطح اولین مرحله کار است که شامل برطرف کردن کلیه ی آلودگی های ناشی از اثر اسپری های روان کننده قالب باقیمانده ذرات پلاستیکی، چربی ها و ذرات ناشی از سمباده کاری و حمل و نقل و انبارداری و گرد و خاک محیط و…
وجود هر گونه آلودگی بر سطح کار موجب عدم چسبندگی رنگ بر سطح کار می شود.
برای رنگ آمیزی قطعات پلاستیکی گاهی قطعه را به وسیله ی پاشش رنگ، رنگ آمیزی می کنند. گاهی دانه های رنگی را با دانه های پلاستیکی به دستگاه تزریقی وارد می کنند و قطعه پلاستیکی را می سازند.
مرحله ی دوم رنگ آمیزی، فعال سازی سطح جهت چسبندگی پلاستیک است
به علت آب گریز بودن پلاستیک خاصیت رنگ پذیری کمتری دارند به همین علت برای افزایش چسبندگی بر روی پلاستیک می بایست انرژی سطحی آن بیشتر از کشش سطحی پوشش باشد پس قطبیت پلاستیک باید بیشتر باشد. برای افزایش چسبندگی سطحی پلاستیک یا به عبارت دیگر فعال سازی سطح پلاستیک از روش های شعله گیری، روش الکتریکی و اشعه ماوراء بنفش و گاز پلاسما استفاده می شود.
بطور خلاصه میتوان موارد زیر را عنوان کرد:
شستشوی وسایل و قطعات پلاستیکی و دفع هر گونه آلودگی از روی آن
فعال سازی سطح جهت بهبود چسبندگی قطعه
انتخاب و عملکرد صحیح رنگ
معایب
معایب رنگ کاری با رنگ اکریلیک به صورت زیر می باشد: روی سطح خیلی صاف نمی چسبد، سریع خشک میشوند و اثر قلمرو روی آن باقی می ماند. و معایب رنگ کاری با رنگ های انامل به صورت است که به علت سمی بودن آن و اینکه برای رقیق کردن آن باید از تینر مخصوص استفاده کرد که آن هم سمی است. آماده کردن کار و تهیه ی ترکیب درست سخت و نیاز به مهارت بالا دارد. یکی از معایب رنگ آمیزی با اسپری، اگر اسپری مناسبی انتخاب نشود پس از مدت کوتاهی رنگ ترک بر میدارد یا پوسته پوسته می شود. در صورت امکان باید قطعات و لوازم یدکی پلاستیکی خودرو را جداگانه رنگ آمیزی کرد. اما روش ها رنگ آمیزی وسایل پلاستیکی و فلزی تفاوت چندانی ندارند و بعضی از این روش ها عبارتند از: رنگ آمیزی با قلم مو، پوشش به روش غوطه وری، پوشش سیالی، پوشش پرده ای و پاشش با اسپری.
نتیجه گیری: در رنگ قطعات رنگ های مختلفی استفاده می شود که این رنگ ها شامل: رنگ های وارداتی، ترکیبی و خاص هستند و توسط فرآیند پاشش روی سطوح پلاستیکی پاشیده می شود. قبل از هر گونه رنگ آمیزی باید نوعی رنگ مناسب با قطعه پلاستیکی را انتخاب کرد. برای رنگ آمیزی قطعات پلاستیکی گاهی قطعه را به وسیله ی پاشش رنگ، رنگ آمیزی می کنند.
شرکت پایا پلیمر پارس در سال 1353 ابتدا به نام تولیدی پلاستیک لطف باتولید قطعات پلاستیکی خانگی شروع به کار کرد.این شرکت پس از افزایش نوع و میزان تولیدات خود در سال 1377 با حرکت به سوی خرید ماشین آلات جدید و پیشرفته مسیر خود را عوض کرده و به سوی تولید قطعات صنعتی وخودرویی گام برداشت. پس از چند سال و به دلیل افزایش تولید ونبود فضای کافی به محل کنونی شرکت نقل مکان کرده است.حوزه ی فعالیت شرکت در زمینه ی فرایندهای تزریق قطعات پلاستیک، پاشش رنگ و مونتاژ میباشد.
